Phenomena – Psycho Fantasy

Phenomena is een halve voortzetting van Trapeze. Qua bezetting tenminste, want waar Trapeze funky hardrock maakte, is Phenomena eerder als progressieve rock/metal te kenschetsen. Dit vierde Phenomena-album, Psycho Fantasy, is wederom het kindje van Tom Galley, destijds songschrijver voor Trapeze. Het materiaal heeft Galley grotendeels geschreven met zanger Lee Small en toetsenist Tom Brown. Trapezeleden Glenn Hughes (zang) en Mel Galley (ex-Whitesnake, gitaar) drukken echter ook hun stempel op het Phenomenaproject. Niet dat dat erg is, want ze leveren hier prima werk af, samen met bijvoorbeeld Tony Martin (ex-Black Sabbath), Keith Murrell (ex-Mama’s Boys), JJ Marsh (Hughes’ vaste sidekick op gitaar) en zo nog wat mensen. Op de voorgaande albums mag de lijst met indrukwekkende namen nog wat groter geweest zijn (Cozy Powell, Don Airey, Scott Gorham, Brian May), kwalitatief is dit gewoon wéér een prima album. Naar verluidt heeft het bijna twee jaar op de plank gelegen voor het uitkwam, maar je vraagt je af waarom. In dit genre zul je weliswaar geen enorme verkoopcijfers scoren, maar er wordt heel wat middelmatig werk uitgebracht, terwijl dit Psycho Fantasy toch allesbehalve middelmatig is. Luister maar eens naar “Killing for the Thrill”, waarin Zach de la Rocha-achtige zang en Black Sabbath-achtige riffs worden afgewisseld met koortjes die soms zelfs aan de zeventiger jaren doen denken. Of “So Near So Far”, dat zo op een AOR-album zou passen. Of het simpele, maar verrassende refrein van “Crazy Grooves”. Of de Ayreon-achtige stukken. Het risico van versnippering ligt op platen als deze altijd op de loer, maar daar is hier geen sprake van. Daarmee is dit een fantastische plaat voor de liefhebbers van rock in vele gedaanten.

mij=AOR Heaven / Rough Trade