Caesar – Before My Band Explodes

Als je je plaat Before My Band Explodes noemt en het is een verzamelaartje, wat denk je dan als koper? Dan kan het haast niet anders of er rijst een donkerbruin vermoeden. Die band gaat er binnenkort mee nokken en de verzamelaar van beste tracks van hun vorige platen en rarities die nu verschijnt zal hun zwanenzang zijn. Ik zou het wel jammer vinden als het zou gebeuren in het geval van Caesar, want daar gaat het hier over. Want hun laatste – titelloze – cd vond ik misschien wel hun beste. Dat kwam niet in de laatste plaats ook door Junior die helemaal blij door de kamer danste op die cd. Afgelopen week probeerde ik eens uit of hij Caesar nog steeds leuk vond. Eerst de titelloze samen luisteren, terwijl zijn zusje sliep, en daarna het nieuwe verzamelaartje. De titelloze ging er nog steeds in als Gods woord in een ouderling. Pienter merkte hij zelfs op dat ik er een T-shirt van had. Twee zelfs, maar dat kon hij niet weten. Rood met een raar zwart/wit mannetje blijft rood met een raar zwart/wit mannetje. Met de verzamelaar Before My Band Explodes, een zit van bijna vijf kwartier, had hij wat meer moeite. Wat dat betreft verschilt hij niet zoveel van zijn vader, want voor mij geldt hetzelfde. Natuurlijk zijn de nummers leuk, de cover van “Firestarter” opzwepend, de demo’s interessant om eens te horen en de tracks van de albums nog steeds tof, maar de ellende is gewoon dat de plaat, op de overkoepelende naam Caesar bij alle tracks na, geen coherent geheel vormt. Het voelt aan als zo’n plaat die een platenmaatschappij uitbrengt om nog wat geïnvesteerde centen te verdienen aan een band die al lang opgedoekt is en dat is als ik eerlijk ben zowel Caesar als Excelsior onwaardig. Laat ik maar hopen dat dit niet daadwerkelijk de zwanenzang wordt van deze leuke Hollandse rammelband.

mij=Excelsior / V2