Bij opener “Kukuriku Part 1” dendert Quantum Fantays Bridges of Kukuriku mijn huiskamer in met jachtige elektronica zoals ik die vooral ken van Senser, om tegen het einde om te slaan in een soort junglegeluiden. De melodie daarvan loopt door in het tweede nummer “Follow The Star”, maar dat is dan weer een echte progrocker. Quantum Fantay staat dan wel bekend als spacerock maar is veel meer dan dat. Want spacerock suggereert ijle, lang uitwaaierende klanken, terwijl bijvoorbeeld een nummer als “Follow The Star” zo een instrumentaal nummer van Arena had kunnen zijn. De vijf Belgen die samen Quantum Fantay vormen, maken instrumentale prog-space-en-nog-veel-meer-rock van hoog niveau. Ja, de voor prog kenmerkende breaks zijn volop aanwezig, maar doen nergens geforceerd aan. Dan weer is de gitaar de bovenliggende partij, dan weer de toetsen, dan weer de fluiten of de Turkse saz. Zes nummers lang, alle tussen de zes en tien minuten lang, stuitert Quantum Fantay in een uitstekende, moderne productie instrumentaal tussen spacerock, prog, wereldmuziek en electronic dance, zonder ook maar een moment fragmentarisch, gekunsteld of vermoeiend technisch te worden. Met dergelijke stijlen maak je het jezelf niet makkelijk, noch muzikaal noch qua omvang van je doelgroep, maar deze zuiderburen halen er in elk geval uit wat erin zit. Hulde!
mij=Bassick / Clearspot
4 reacties