Als de Rattenvanger van Hamelen deze muziek had gespeeld, dan is het maar zeer de vraag of de kindertjes en later de ratten hem zo gedwee gevolgd zouden hebben. Deze band uit de Oekraïne serveert een maaltijd die zelfs ratten zwaar op de maag zal liggen. Met voormalige krachtpatsers uit Drudkh, Blood of Kingu en Hate Forest in de gelederen wordt een delicatesse bereid waar zelfs Jamie Oliver van zou gaan watertanden. Het geheel ademt de verderfelijke sfeer van old-school death metal met een vleug doom en hoewel er duidelijk referenties zijn naar grootheden als Bolt Thrower, Obituary en Dark Throne kan dit debuut niet zomaar terzijde geschoven worden als een niemendalletje. De vier muzikanten zijn zeer bekwaam en schotelen de achteloze luisteraar een niet licht verteerbare pot voor. De riffs zijn afwisselend bruut en log en doen oude glorietijden herleven zonder het manco van een doffe productie zoals dat toentertijd wel eens het geval mocht zijn. Het meest opvallende element van Epistolae Obscurorum Virorum is zonder meer het gutturale brulwerk van zanger Roman. Deze bedient zich van een malse putgrunt, die vanuit de tenen lijkt te komen, en voor zover verstaanbaar uit Latijnse woorden blijkt te bestaan. Dit kunststukje vraagt om bewondering en verleent het obscure album absoluut meerwaarde. Weest evenwel gewaarschuwd, want deze noeste ijver is niet voor tere zieltjes.
mij=Dark Essence
4 reacties