Ik ben een sucker voor koortjes. Twee-, vijf-, zes-, twintigstemmig, hoe groter het aantal, des te groter mijn plezier. Maar het moet natuurlijk wel passen bij de muziek. Ik was aan de ene kant dan ook wel nieuwsgierig hoe het zou werken, Ray Davies die liedjes van zijn hand uitvoert met een 65 man (en vrouw natuurlijk) sterk koor achter zich. Aan de andere kant was ik huiverig of die ouwe rot zou matchen met een koor. Davies werkte al eerder samen met het Crouch End Festival tijdens Electric Proms in 2007. Dat was ze blijkbaar zo goed bevallen dat ze samen de studio indoken om The Kinks Choral Collection op te nemen. Het resultaat valt me toch een beetje tegen. Enerzijds vind ik de stem van Davies door de jaren heen veel te vlak en iel geworden in verhouding tot de geluidsmuur van het koor. Aan de andere kant snap ik niet waarom er toch gekozen is voor een rocksetting qua band. Had daar toch lekker een klassiek orkest bij ingezet. Ik vond Metallica met alleen cello’s uitgevoerd door Apocalyptica ook veel toffer dan Metallica‘s S&M. De mooie liedjes van Davies hadden wel zo’n echte classic make-over verdiend. De koorpartijen klinken namelijk echt wel als een klok als ze los gaan, al hadden ze van mij nog wel wat meer de ooh’s en aaah’s mogen vervangen door meer dynamiek. “All Day And All Of The Night” krijgt zo na een veelbelovend intro een vervolg dat vlees noch vis is, terwijl ik zo’n energiek nummer me grote graagte als een orkestrale orkaan over me heen had laten walsen.
mij=Decca / Universal
Als fanatieke KINKS en RAY DAVIES fan vind ik het een meer dan waardevol uitstapje van R.D. Natuurlijk is zijn stem niet meer zo sterk als voorheen, maar zijn teksten blijven “tijdloos”.
Zijn uitstraling is bijzonder, heb hem gezien in Utrecht april j.l. Door de verschillende uitvoeringen blijf ik genieten van zijn observaties, die hij vertaald heeft in aantrekkelijke songs. Wat mij betreft tot het einde.
Als fanatieke KINKS en RAY DAVIES fan vind ik het een meer dan waardevol uitstapje van R.D. Natuurlijk is zijn stem niet meer zo sterk als voorheen, maar zijn teksten blijven “tijdloos”.
Zijn uitstraling is bijzonder, heb hem gezien in Utrecht april j.l. Door de verschillende uitvoeringen blijf ik genieten van zijn observaties, die hij vertaald heeft in aantrekkelijke songs. Wat mij betreft tot het einde.
Een rocksetting met orkest kan prima werken, alleen gebruikte Metallica het orkest als een soort dure synthesizer. Een beter voorbeeld (met hetzelfde orkest, nl. dat van Michael Kamen) is Eric Clapton’s “24 Nights”.