Het is weer voorbij, die mooie zomer. Die zomer begon dit jaar inderdaad zowat in mei. Halverwege juli verscheen de ideale zomerplaat maar dat wist ik toen niet. Nu pas, ruim een maand later, hoor ik Wide Awake, het derde album van de voor mij onbekende Rayland Baxter. Muzikale genen kreeg hij door van vader Bucky Baxter die zijn sporen verdiende als gitarist op albums van onder andere R.E.M., Steve Earle, Ryan Adams en Bob Dylan. Baxter jr. debuteerde in 2012 met Feathers & Fishhooks, gevolgd door Imaginary Man in 2015. Voor dit derde album sloot hij zich op in een oude verlaten rubberfabriek waar hij niet gestoord werd en hard aan het werk kon. Het harde werk betaalt zich uit in een album met tien melodieuze liedjes die klinken alsof hij ze zo uit zijn mouw heeft geschud. Maar schijn bedriegt, simpel zijn ze niet, integendeel. De liedjes zitten vol met mooie koortjes, melodieuze pracht en spitsvondige arrangementen. Zomerse pop, gemixt met roots is de stijl van de liedjes en ze zijn stuk voor stuk even aanstekelijk. Ze verhalen over mensen en situaties maar gaan ook over het Amerika onder Trump (“Strange American Dream”, “79 Shiny Revolvers”). Speciale vermelding voor het nummer “Amelia Baker” dat ruim zes minuten klokt en halverwege een zinderende gitaarsolo bevat die het zeer aanstekelijke eerste en tweede deel perfect verbindt. Zó schrijf je dus een pakkende song. Maar dat geldt voor alle liedjes, ze zijn zo aanstekelijk dat je ze binnen mum van tijd meezingt. Wide Awake is een perfect popalbum dat ik helaas te laat ontdekte om als soundtrack voor de zonnige zomer te dienen. Nu maar hopen op net zo’n mooie nazomer.
ATO
Rayland Baxter speelt woensdag 10 oktober in de kleine zaal van Paradiso in Amsterdam.
File: Rayland Baxter – Wide Awake
File Under: Catchy zomerse pop
File Facebook: [Rayland Baxter op Facebook]
File Twitter: [Tweets van Rayland Baxter]