Haaa, dit zijn nou verrassingen! Eens in de zoveel tijd krijg je weer eens zo’n klein pareltje toegespeeld Deze keer is Reuben de verantwoordelijke, met Racecar is Racecar Backwards . Emocore wordt er gemeld. Op het eerste gehoor lijkt dat te kloppen, maar Reuben kent veel zwaardere gitaarriffs dan gebruikelijk is in emokringen die echter (en da’s het knappe) stiekem toch verschrikkelijk catchy zijn in hun onregelmatigheid. En daarnaast ook nog eens ruimte bieden aan de mooie melodieën die de zanger ondank zijn wat beperkte bereik prima in elkaar zingt en schreeuwt. Een paar luisterbeurten later vind ik de term indiepopmetal wel geschikt. Alles maar in het emohoekje duwen levert alleen maar hokjesvervuiling op. Zestien songs is net wat teveel, maar er staan genoeg gevarieerde songs op om je niet mee te vervelen. Zoals Therapy? een jaar of tien geleden verrassend uit de hoek kwam met hun Troublegum doet Racecar is Racecar Backwards datzelfde gevoel weer bij mij oproepen en kan de hele buurt mij horen meezingen met “Freddy Kreuger” (die ook nog eens de mooiste tekst sinds jaren heeft over het spelen in een bandje). Wie The Colour Of Fire dit jaar te gek vond mag deze wel eens proberen. Ik ben in elk geval om.
File: Reuben – Racecar Is Racecar Backwards
File Under: Indiepopmetal