Al in 2007 probeerde iemand tevergeefs op Wikipedia een lemma aan te maken voor het fenomeen “blog house”, ofwel housemuziek die specifiek populair zou zijn geworden dankzij aandacht op weblogs. Lees er anders dit hilarische verhaal over, want dat genre gaat helemaal nergens over. Weblogs zijn slechts een manier van muziek leren kennen, er bestaat tenslotte ook geen ‘blog rock’ ofzo. Over wat nou wél bloghouse is, zijn de meningen trouwens hopeloos verdeeld. Neem nou de electro van Rex the Dog, alias de 31-jarige dj Jake Williams uit Groot-Brittannië, die als jonge hond in 1994 al een eurohousehitje had onder de naam JX met “You Belong To Me”. In 2004 bracht-ie de single “Prototype” uit – mag je gerust een rasklassieker noemen – en dat ding spurtte in no time het hele internet over. Nog voordat The Hype Machine bestond! Terwijl-ie niet eens op cd uitkwam! Je hoeft er geen kynoloog voor te zijn: Rex the Dog was bloghouse avant la lettre. “Frequency” onderging niet veel later eenzelfde behondeling, evenals de nummers waar Rex als veelgevraagd remixer met zijn poten aan mocht zitten, waaronder The Knifes “Heartbeats”. Vier jaar na dato (!) komt nu pas zijn eerste album The Rex the Dog Show op cd aanhuppelen. Bij voorbaat oud hondenvoer dus? Neenee! Weliswaar staan de bekende eensporige singles er allemaal op (ook “Circulate” uit 2006 en het fantastische “I Look Into Mid Air”, waarvan ik al jaren begin te kwispelen van vreugde), maar ook wat nieuw werk, zoals de prettig afgerichte fluistersingle “I can see you, can you see me”, waar een aardige animatieclip bijhoort, en het mooie “Italian Skyline”. De liedjes met zangeressen vind ik wat minder (“Gecko”, die The Sounds-remix), maar instrumentaal blijft Rex the Dog een echt bijtertje.
mij=Hundehaus / Cooperative / V2
Jammer dat We Live In Daddy’s Car er niet opstaat, mijns inziens het beste nummer van RTD. Frequency is ook briljant, evenals de meeste nummers op de plaat. Een must-have voor mij, deze cd!