My Bloody Valentine, The Jesus & Mary Chain (in dit geval op volle snelheid) en een snufje Sonic Youth. Hoeveel invloeden kun je eigenlijk in je muziek kwijt als je een shoegaze-band wil zijn? Ride, inderdaad, die had ik niet genoemd. Maar Ringodeathstarr (ook wel: Ringo Deathstarr) heeft nog iets toegevoegd: humor. Althans, zo interpreteer ik hun naam dan maar. En eerlijk is eerlijk, ik moest er om grinniken toen ik hun laatste plaat, Mauve, in handen kreeg. Uitgebracht in 2012, maar om een of andere reden pas recent op de burelen van File Under beland. Toch is dat geen reden om maar geen aandacht aan ze te besteden. Al is het maar vanwege een paar prijsnummers: “Slack”, met exact de juiste dosis slack gezongen, waardoor ergens in de verte Dinosaur Jr. te horen lijkt te zijn. En ook het bijna poppy “Drag” mag er zijn: alleen een gruizige bas refereert aan de andere nummers op deze plaat, verder is het de synthesizer en het stemgeluid van Galexy (Alex Gehring) die “Drag” dragen. Waarmee we bij het andere pluspunt van Ringodeathstarr komen: twee vocalisten. En afwisselend een zanger en een zangeres aan het roer laten werkt, zo blijkt hier maar weer.
mij=Club AC30
4 reacties