Roll The Dice – Until Silence

Een ontploffende bos bloemen op het hoesje, het zal ongetwijfeld symbolisch bedoeld zijn. Schoonheid die aan flarden wordt gescheurd, zoiets. De dreigende, filmische soundscapes op Until Silence zijn opgebouwd uit eenvoudige pianotonen, glitches, synthesizertonen en veel herhaling. De Zweden Peder Mannerfelt en Malcolm Pardon die zich Roll The Dice noemen, hebben daarnaast de hulp ingeroepen van een 26-koppig strijkersensemble om hun dystopie nog dreigender te laten klinken. Want Until Silence is het derde deel in een serie platen die de teloorgang van de westerse samenleving moet uitbeelden. Hun eerste album Roll The Dice verklankte de pastorale agrarische wereld van voor 1800, opvolger In Dust ging over de industriële revolutie en Until Silence is de soundtrack bij de demonen en het geweld uit de eerste helft van de twintigste eeuw. Verwacht geen bloedspuwende herrie, het is vooral de dreiging die hier opklinkt. Niet dat deze achtergrondkennis noodzakelijk is om deze plaat te waarderen. Want je mag ook gewoon denken: Tangerine Dream, maar dan in een omarming door N.I.N.

mij=Leaf / Konkurrent