Toen vorig jaar haar album Kid Face plots overal opgepikt werd, wist Samantha Crains platenlabel niet hoe snel ze haar eerste twee elpees opnieuw uit moesten brengen. Of dat een handige zet was weet ik niet, maar binnen een jaar na Kid Face ligt haar vierde plaat in de winkels. Zo is ze nog volledig onbekend, zo heeft de singer/songwriter uit Oklahoma een stuk of veertig liedjes op de markt gebracht waarmee ze verder kan. Under Branch & Thorn & Tree laat wederom horen waarom Samantha Crain uitsteekt boven het gros van de stevig op folk leunende zangeressen van dit moment. Niet alleen klinken haar vakkundig in elkaar gezette liedjes prettig melancholiek, het braampje op haar stem geeft ze net iets meer diepte. Overigens schrijft ze geen klassieke folk: een fijn gevoel voor popmelodiën maakt dat het me niet zal verbazen als er binnenkort covers van haar liedjes door anderen worden opgenomen. En misschien is dat geen gekke vervolgstap in haar carrière. Want ondanks dat braampje dat haar iets authentieks geeft, kan ik me voorstellen dat niet iedereen een plaat lang geboeid blijft door haar stem.
mij=Fulltime Hobby