Ik twitterde een beetje geinend dat als ik niet beter wist Sarah Blasko wel een Scandinavische deerne moest zijn. Want ze kan op basis van de liedjes die ze presenteert op haar nieuwe album As Day Follows Night in een adem genoemd worden in het rijtje Anna Ternheim, Emiliana Torrini, Ane Brun. Zelfs qua accent had het gekund. Maar de drieëndertigjarige Blasko is allesbehalve een Scandinavische, ze heeft haar roots liggen down under, in Australië. Dat ze toch zo’n Scandinavische klank heeft op deze cd is echter niet gek. Voor de opnames toog ze namelijk naar Zweden. Daar nam ze aan de ze aan de hand van producer Bjørn Yttling (de Bjørn uit Peter, Bjørn & John) twaalf prachtige liedjes op. Wat me bijna gelijk opviel was dat er wat raars is aan deze plaat. De nadruk ligt namelijk heel nadrukkelijk op drums en bas. Luister maar eens naar het Anna Ternheim-achtige “All I Want”. Natuurlijk doen de akoestische gitaar, strijkers en zingende zaag ook hun deel, maar de het geheel wordt toch echt gevormd door de contrabas en het ritme van het slagwerk. Dat geeft haar ook op de rest van de plaat een verfrissende sound die behoorlijk ver verwijderd ligt van de met veel meer elektronica gelardeerde songs van bijvoorbeeld haar debuut-ep. Ik vind dat totaal niet erg. Ik verzamel namelijk Scandinavische deernes. Zelfs als ze uit Australië komen.
mij=Dramatico / Rough Trade
Had je Lisa Mitchell eigenlijk ook al aan de verzameling toegevoegd? 😉
Kan er zo bij op de grote hoop 🙂