Mooi lullig! Doe je als ouwe punker eens een keer lekker punk, pikt de rest van de band het gewoon niet! Dit overkwam Ben “Weasel” Foster, al vijfentwintig jaar voorman van Screeching Weasel, op de afgelopen editie van het SXSW-festival in Austin. Hij ging tijdens een optreden op de vuist met een paar toeschouwers, vrouwen nog wel. ‘Foei Ben!’ zei de rest van de band en ze lieten aan Punknews.org weten dat ze wel even klaar waren met hem. Ze hadden het natuurlijk kunnen zien aankomen, want Ben had op Twitter al laten weten weinig zin te hebben in de set op SXSW: ‘Gearing up to play the most depressing show of my life in the most joyless, soulless, shameful excuse of a music event in modern history.’ Best jammer allemaal, zeker gezien het feit dat de band na elf jaar net weer een nieuw album heeft uitgebracht, First World Manifesto, en er bovendien reissues van oude albums aankomen, waaronder Television City Dream uit 1998. Opvallend is dat er in al die jaren bijzonder weinig is veranderd. De retecatchy poppunk van de vroegere platen van Screeching Weasel staat ook op First World Manifesto nog steeds als een huis. Alleen tekstueel merk je dat we een aantal jaren verder zijn. De protesten tegen alles met macht van Television City Dream zijn vervangen door reflecties op de eigen scene, zoals op opener “Follow Your Leaders”: ‘Oh, how upsetting! It seems I’ve neglected to mention. That punk used to be so dangerous.’ Een statement dat door Ben Weasel op SXSW met harde hand even werd toegelicht.
Mij=Fat Wreck / Sonic
Goh. Die meid hield die oude wezel nog aardig in de houdgreep op het laatst.
Goh. Die meid hield die oude wezel nog aardig in de houdgreep op het laatst.