Sean O'Brien & His Dirty Hands – Goodbye Game

Eerlijk gezegd weet ik niet of Sean O’Brien aan de overkant van de plas enige naam heeft opgebouwd. Na vijfentwintig jaar in het vak en een handvol bandjes achter de rug is Goodbye Game pas het tweede levensteken van hem dat mij bereikt. Het eerste was zijn vorige plaat, Seed of Mayhem die pas begin dit jaar Nederland bereikte. Als deze twee soloplaten de neerslag vormen van vijfentwintig jaar muziek maken, dan heeft Sean O’Brien een eclectische carrière achter de rug. Van opgefokte rock ‘n’ roll (opener “Take Your Pills”), nerveuze pubrock (“Warm & Sane”), galmende powerpop (“Bones Snap”) tot instro-achtige instrumentaaltjes (het bizarre “Get Over Tunis”) het komt allemaal voorbij. En dan vergeet ik nog de psychedelica van “Bad Faith” en de zydeco-country van “New Home Tonight”. Het maakt dan ook dat Goodbye Game een wat rommelige plaat is, een indruk die nog versterkt wordt doordat Sean O’Brien bij tijd en wijle klinkt als een verkouden Bryan Ferry. Dezelfde rommeligheid en het met moeite zuiver zingen geeft de cd tegelijk een sympathieke uitstraling. Als je een loopbaan als bijzaak beschouwt en het de lol is die je in het zadel houdt, zijn vijfentwintig jaar zo om. Als het plezier en de inzet ook nog eens duidelijk in je muziek naar voren komen, heb je die vijfentwintig jaar niet voor niets gebruikt.

mij=First Cold Press / Import