Na een eerste release in hun eigen land in 2009, zagen we afgelopen zomer een tweede versie van Only Time Will Tell opduiken. (Waarbij dit album door File Under schandalig genoeg werd genegeerd.) Nu, een half jaar later, krijgen Sean Riley & The Slowriders zelfs een derde kans en kunnen wij onze misser herstellen. Only Time Will Tell is de zeer verdienstelijke tweede plaat van deze – schrik niet – Portugese band. Zonder het internet of de bio had ik dit niet geraden, zo Amerikaans klinken ze. Rootsrock in de breedste zin van het woord is het genre van hun keuze en zelfs aan de lijzige zang van voorman Sean RIley is niet te merken dat hij volgens het geboorteregister toch echt Alfonso Rodrigues heet. Folk, country en singer/songwriter-songs wisselen elkaar in dit dozijn liedjes op volstrekt natuurlijke wijze af. Alsof Sean Riley en zijn Slowriders al jaren gewend zijn om het Amerikaanse platteland af te reizen van optreden naar optreden. Eigenlijk zou het ons niet mogen verbazen: ook de Nederlandse popmuziek bestaat niet alleen maar uit Jordanese liedjes, gabber en trance. Net zomin hoor je in Portugal alleen maar de fado. En natuurlijk mag een band van het Iberisch schiereiland dan de “Buffalo Turnpike” bezingen alsof het de oude pelgrimsroute naar Coimbra is. Zeker als ze het zo wonderschoon doen als Alfonso Sean Riley.
Mij=Edicoes / Sonic
4 reacties