Het Engelse gezelschap Serpentine levert met Living And Dying In High Definition zijn tweede album af. Opvallendste naam in de line-up is zanger Tony Mills, ook actief bij TNT. En met die naam heb je meteen een associatie te pakken voor dit album. Serpentine levert namelijk tien songs af die stevige gitaren combineren met een grote rol voor de toetsen, heerlijke koortjes en die bol staan van catchy refreintjes en goede hooks. Het is allemaal zo commercieel als de neten, maar het wordt nergens gladjes dankzij een sublieme productie van Sheena Sear, die eerder o.a. Magnum produceerde. Muzikaal is het vlekkeloos, ook al slagen ze er niet echt in een eigen gezicht neer te zetten. Ja, Mills is herkenbaar als altijd – en goed als altijd. Maar verder? In een genre als AOR valt het ook niet mee, moet ik daar meteen bijzeggen. Liefhebbers van TNT, Journey en aanverwanten zullen zich niettemin uitstekend vermaken met dit album, want ook al komt er ongelooflijk veel vergelijkbaar spul uit, bijna altijd is er wel wat op aan te merken: niet alle songs zijn van voldoende niveau, de productie laat te wensen over of het is allemaal nèt te gladjes. Niets van dat al bij Serpentine. Tien songs lang krijg je AOR van hoog niveau voorgeschoteld. Jammer genoeg heeft Serpentine inmiddels afscheid moeten nemen van Mills, die zijn rol niet kon combineren met zijn verplichtingen bij TNT. Zijn opvolger Matt Black zal er een hele kluif aan hebben om dit materiaal goed neer te zetten.
mij=AOR Heaven / Rough Trade
4 reacties