Het is een treurige conclusie maar sinds het vreselijke auto-ongeluk van zanger/gitarist Chris Cheney is The Living End stukken minder interessant dan voorheen. Alsof ze nooit helemaal bekomen zijn van de schrik en daarmee hun ongedwongenheid en enthousiasme zijn kwijtgeraakt. Eeuwig zonde, als je het mij vraagt, want de Australische punkrockabillies waren tot die tijd een heuse sensatie. Echt goede en originele punkrock kom je niet al te vaak tegen en vernieuwers worden meestal direct gevolgd door een grote groep copycats. Eén van die copycats is het Duitse Shark Soup, dat op debuutplaat Fatlip Showbox geen enkele moeite doet dit ook maar enigszins te verbloemen. Er wordt ongegeneerd uit het Living End vaatje getapt, inclusief het (voorheen) zo kenmerkende geluid van de rockende contrabas en de pakkende refreintjes. Een slechte kopie is het gelukkig niet, daarvoor kan het trio te goed spelen, maar enige vorm van originaliteit is niet te ontwaren. De potentie druipt aan alle kanten van de band af en het zou mij niet verbazen wanneer er in de toekomst, als er wat tijd is geweest om te werken aan een meer eigen geluid, nog hele leuke dingen uit hun handen komen. Tot die tijd is het vooral een geinig bandje dat het gemis van een recente goede plaat van The Living End helaas ook niet weet te compenseren.
mij=Kung Fu / Suburban