Even dacht ik te maken te hebben met weer een debuutplaat van een nieuwe Engelse zangeres. De naam Shirley Lee riep die associatie bij me op, en er komen de laatste tijd zoveel nieuwe vrouwenstemmen van de andere kant van de Noordzee. Verrassing alom dus als het om een mannenstem blijkt te gaan, en wel om die van de zanger van wat ooit Spearmint was, de Londense indieband die eind jaren negentig enige naam maakte (maar nooit echt doorbrak). Afgaande op wat het debuutalbum van Shirley Lee laat horen, gok ik dat ook hier een doorbraak op zich zal laten wachten. Kabbelende gitaarliedjes in de stijl van Spearmint: er zat destijds al vrijwel niemand op te wachten en dat is volgens mij nog steeds zo. Het is grappig om een nummer de titel “Come On Feel The Lemonheads” mee te geven, maar dan zou het fijn zijn als het ook de kwaliteit van The Lemonheads zou hebben. Is er dan helemaal niets het luisteren waard? Mwah. Dat is heel grof gezegd. Een beetje zouteloze indiepop, dat is het, maar er wordt nog veel ergere crap gemaakt. Wie Spearmint een leuk bandje vond, kan zich hier geen buil aan vallen. Maar wie dol is op avontuurlijke nieuwe muziek, raad ik aan om vooral verder te zoeken. Helaas voor Shirley.
mij=Missing Page / Bertus