Kannonne, wat een verrassing! Sieges Even, een grote naam uit de Europese progmetal, is na acht jaar weer terug met een nieuwe cd. Een nog grotere verrassing is de zanger van deze Duitse band: Arno Menses, een Rotterdammer. Voormalig drummer en nu volgens mij voor het eerst leadzanger. Dat moet hij dan ook vooral blijven doen, want wat een fantastische stem heeft de man! Helder, met volop gevoel en volume. Eerlijk is eerlijk, hij had ook geen betere band kunnen hebben om bij te debuteren. In de line-up van Sieges Even zit in tegenstelling tot vroeger geen toetsenist. Da’s opvallend voor een progband, maar je mist die toetsenist geen moment door de gelaagde gitaren van Markus Steffen. Er zitten stukjes kijk-mamma-zonder-handen-krachtpatserij tussen, maar die passen altijd in de lange songs. In veel geval doet het denken aan Rush: bas en drums trekken samen op in springerige ritmes, terwijl de gitaar er in rustige lagen met veel echo overheen gelegd wordt. Denk echter niet dat je hier met een Rush-kloon te maken hebt, want daarmee zou je Sieges Even ernstig tekort doen. Er zijn op deze plaat diverse prog- en symfostijlen terug te vinden waarbij je nooit het gevoel krijgt dat het een imitatie van een van de grote namen wordt. Integendeel, het is een subliem uitgebalanceerd album geworden. De lange nummers zijn goed opgebouwd zodat ze nergens verzanden in composities die nergens naar toe gaan. Tel daarbij op dat de zuivere productie niets te wensen overlaat en er kan maar één conclusie zijn: als ze dit live kunnen waarmaken hebben we er een Grote Naam bij. Nu op wereldniveau.
mij=Inside Out / Suburban