Season of Mist
De Portugese band was een van de hoogtepunten van Roadburn 2016, waarbij deze ‘fado doommetal’ op een bijzonder gave manier tot uiting kwam. Later dat jaar stond de band nog in het kleine Merleyn ‘hier’ in Nijmegen in het voorprogramma van Sub Rosa. In 2017 heb ik ze moeten missen toen ze een mooie support-plek hadden bij een avondje Pallbearer en Paradise Lost in TivoliVredenburg en 013. Achteraf jammer, maar het zal ze meer fans hebben opgeleverd neem ik aan. Sangue Cássia is een logische opvolger van Semente uit 2016. Gebleven zijn de slepende, donkere, zwaarmoedige songs en dito riffs, en de prachtige emotievolle fado-achtige zang van Patricia Andrade. Misschien als geheel wat beter dan het debuut, al ben ik daar nog niet helemaal over uit. Er zijn misschien niet echt songs die er echt bovenuit springen, maar de kwaliteit ligt dan ook over de hele linie hoog. Grotesk, uitdagend, aangrijpend en vol sentiment. Slepende doom en tragiek met een prachtige traan. Waarom niet. Sinistro blijft onverminderd boeien.
File: Sinistro – Sangue Cássia
File Under: Emotievolle fado-doommetal
File Social: [Facebook | Instagram]