Siriusmo – Mosaik

Je hebt van die acts in de electro die eeuwig veelbelovend zijn. Siriusmo alias Moritz Friedrich uit Berlijn was jaren geleden dankzij knettergekke maar briljante nummers als “Mein Neues Fahrrad” en “Diskoding” al zo ongeveer heilig verklaard door de Digitalism- en Boys Noize-fanbase. Maar een album afleveren, ho maar. Vervolgens kregen we vorig jaar het minstens zo geniale “Einmal in der Woche schreien”, dat ook in Eclectro’s top 100 van 2010 eindigde en niet van 22tracks.com te slaan was. In december verschenen er irritant korte previews van het Aphex Twin-achtig dissonante “Feromonikon” op Soundcloud (helaas gaat de nieuwsgierigmakende melodie na 1 minuut niet nog veel verder, moet ik nu vaststellen) en eindelijk eindelijk, daar is nu dan Mosaik. Met tracks als “Signal”, “Idiologie” en “Nights Off” sluit hij aan in de melodieuze French Touch-traditie, op “Sirimande” en “Feed My Meatmachine” duikt-ie juist meer in de ritmisch en instrumentaal onvoorspelbare richting van Apparat. Siriusmo heeft een broertje dood aan de typische songstructuur en houdt meer van Jackson & His Computer Band-achtige verrassing. Hij blijft uit alle hoeken verrassen met eigenzinnige tegendraadse geluidjes en baslijntjes, en ook de belachelijke dada-achtige songtitels en teksten (“123”) passen daarbij. Liefde.

mij=Monkeytown