Slayer

Dertig jaar geleden stond Slayer aan de wieg van wat uitgroeide tot trash metal. In de jaren erop werd samen met de andere Big Four bands – Metallica, Anthrax en Megadeth – metal definitief op de kaart gezet. Tegenwoordig is metal niet meer weg te denken. Volgens drummer Dave Lombardo is dit nog het meest opmerkelijke feit als hij terugkijkt op zijn muzikale verleden. ‘Toen ik op m’n vijftiende met drummen begon zeiden m’n ouders dat het nooit wat zou worden met die muziek. Ik moest een baan zoeken, anders zou ik m’n leven verkloten. Later, toen we getekend hadden bij een platenlabel, waren m’n ouders nog steeds bezorgd dat ik m’n toekomst vergooide met metal. Op m’n 25ste trouwde ik en toen waren ze bezorgd hoe het verder moest als ik 30 was. Ze waren er nog steeds van overtuigd dat metal nooit lang zou blijven bestaan. Nu ben ik 46. Volgens mij zal metal nooit verdwijnen.’ Dat komt volgens Lombardo omdat metal eerlijke muziek is. ‘Mensen weten wat echt is en metal is echte muziek. Metal wordt met hart en ziel gemaakt en dat weten mensen. Het is geen Britney Spears of Justin Bieber ofzo.’

mij=Interview: Reinier.
Dave Lombardo werd geboren op Cuba, maar toen hij amper twee jaar was emigreerden zijn ouders naar Californië. Daar groeide hij op met de classic rock van Led Zeppelin, Aerosmith, Ted Nugent en talloze andere bands die toentertijd veel op rockradiozenders te horen waren, vertelt Lombardo. Het zwaarste wat er te horen was waren de stevigere nummers van Led Zeppelin, Deep Purple, Black Sabbath en Jimi Hendrix. Later met Slayer speelde Lombardo covers van Britse bands als Judas Priest en Iron Maiden, maar ook dat is nog een behoorlijke stap verwijderd van de trash metal waarmee Slayer groot is geworden. Hoe kwam dat geluid tot stand? 'Door Jeff Hanneman raakte ik geïnteresseerd in punk rock. Ik hield heel erg van die snelle drumstijl en op een gegeven moment speelden Jeff en Kerry in de oefenruimte riffs van Judas Priest of zoiets en daar ben ik toen dubbel zo snel overheen gaan drummen. Zo werd alles wat we speelden sneller. Op die manier evolueert muziek. Heel onschuldig eigenlijk.'
Kunst is kunst
Minder onschuldig zijn de controverses die afgelopen drie decennia rondom Slayer ontstonden vanwege hun teksten en artwork. Gedurende hun carrière werd de band meerdere malen beschuldigd van satanisme en het hebben van nazistische en racistische opvattingen. Oorzaken hiervan zijn de anti-christelijke en al dan niet satanische teksten, maar ook het feit dat Slayer er vaak voor kiest hun onderwerpen vanuit een ander standpunt dan gewoonlijk te belichten. In nummers als “Angel of Death”, “Dead Skin Mask” en meer recentelijk “Jihad” wordt in de huid van de dader gekropen en dat valt nogal eens verkeerd. Lombardo vindt de kritiek op de teksten van Slayer onterecht, volgens hem schrijft de band over niets anders dan wat er in het nieuws wordt verteld. '”Jihad” gaat over Al Qaida en hun oorlog tegen het Westen, meer is het niet. Het is een verhaal over wat er in een ander deel van de wereld gaande is. We nemen het niet op voor Al Qaida of zo, het is een nummer over wat iemand die andere mensen opblaast voelt en denkt. Er zitten geen onwaarheden in, het enige wat Slayer doet is de waarheid vertellen.' Dat niet iedereen daarvan gediend is of het ermee eens is schrikt Lombardo niet af. 'Weet je waar ik bang van zou worden? Dat ik op een dag wakker word en ontdek dat ik kanker heb. Dat is beangstigend, maar voor de rest maak ik me geen zorgen over of we iemand over de zeik helpen. Man, ik speel in Slayer, ik kan niet bang zijn.' Bovendien is vrijheid van meningsuiting een groot goed, aldus Lombardo. 'We zouden in staat moeten zijn om zover te gaan als we willen. Een schilder schildert ook wat hij wil en als een fotograaf een foto mag maken van een vrouw met haar benen wijd open gespreid, waarom zouden wij dan niet over de oorlog in Afghanistan mogen schrijven? Kunst is kunst.'
Scheiding
Ondanks, of misschien wel mede dankzij de controverses groeide Slayer uit tot een succesvolle en invloedrijke band. Die status werd afgelopen jaar nog eens bevestigd met het succes van de Sonisphere-tour door Europa met Metallica, Anthrax en Megadeth in 2010 en de Grammy-nominatie voor World Painted Blood in de categorie Best Metal Performance. Maar afgelopen jaar kende Slayer ook een grote tegenvaller. Begin 2010 speelden de nekproblemen van Tom Araya zo erg op, dat hij geopereerd moest worden. De tol van dertig jaar headbangen. Als gevolg moest een grote tour ter promotie van World Painted Blood worden afgezegd. En ook dit jaar verloopt niet heel voorspoedig. Onlangs is Jeff Hanneman geopereerd aan zijn arm vanwege een infectie door een vleesetende bacterie en hij heeft een aantal weken niet kunnen optreden. Op het thuisfront kampt Lombardo ook met de nodige problemen; op dit moment is hij in scheiding met zijn vrouw. 'Shit happens. Wat doe je eraan?' stelt Lombardo nuchter vast. 'Hiervoor had ik ook de nodige tegenslagen te verduren, maar daar weten mensen niets van omdat we niet op tournee waren. Ik heb een heftig motorongeluk gehad, maar omdat er geen shows zijn afgezegd heeft niemand daar iets van meegekregen. Verder ben ik een tijd terug heel erg ziek geweest. Ik had de ziekte van Graves. Dat was verschrikkelijk, ik verloor enorm veel gewicht omdat m'n schildklier niet meer goed werkte en ik niet meer at. Maar ik ben er mee bij een dokter langs geweest en daarna voelde ik me weer prima. Je overwint het wel. Je moet gewoon doorgaan, alle dingen die je meemaakt helpen je vooruit te komen, zowel de slechte als de goede dingen. En meestal gebeuren er na de slechte dingen wel weer goede dingen. Het heeft alleen tijd nodig.'

Proefkonijn
Hoe dan ook, Slayer blijft doorgaan. Waar andere bands van dit kaliber op hun lauweren rusten, greatest hits-verzamelingen of herhalingen van vorige cd's uitbrengen, blijft het viertal zich ontwikkelen en wordt er flink getoerd. Rustig aan doen is er wat Lombardo betreft niet bij. 'Als je achterover gaat leunen, dan doet je carrière dat ook. Je moet doorgaan en nieuwe dingen creëren om niet verveeld te raken. Als we nog steeds hetzelfde zouden doen als 25 jaar geleden, man wat zouden we ons dan vervelen. Ik ben blij dat we onszelf muzikaal gezien nog steeds uitdagen en dat we proberen steeds nieuwe platen maken die weer anders klinken dan wat we eerder hebben gedaan'
Toch roepen de lichamelijke klachten de vraag op of de band niet langzamerhand te oud wordt voor de uitputtende shows. Hoe lang kan een metalband als Slayer doorgaan zonder een stap terug te moeten doen? Lombardo: 'Als we langzamer zouden moeten gaan spelen, dan zou het geen Slayer meer zijn. Misschien is dat het moment om te stoppen, maar daar denken we nog niet aan.' Lombardo zelf voelt zich in ieder geval nog niet te oud voor Slayer. 'Er zijn wel meer drummers van mijn leeftijd of zelfs ouder die nog steeds spelen. Dat zijn dan wel geen metaldrummers, maar toch. We zien wel. Laat mij maar het proefkonijn zijn om te zien hoe lang een metaldrummer mee gaat tot hij niet meer kan spelen.'