Jochem Baelus is Slumberland, een Belgisch muzikant en filmmaker. En hoe het komt weet ik niet maar Baelus slaat met deze LP de spijker op de kop. Hij pakt dezelfde dreiging op die David Lynch, Barry Adamson, Nick Cave en Neon Judgement met elkaar verbinden. Hij is in staat om met wat huishoudelijke apparaten zoals naaimachines en gebruiksvoorwerpen als breinaalden een onheilspellende rokerige kroegsetting neer te zetten of een vage ontmoeting met een Russische matroos op een mistige zondagochtend in het Antwerpse havengebied. Wat dat betreft lijkt Slumberland op wat Rudy Trouvé deed met zijn bandje Dead Man Ray op de song “Brenner”. Slumberland is wat het is, een verzameling van sluimerende, naargeestige en ongemakkelijke settings die stuk voor stuk zijn uitgewerkt in trage, minimalistische songs aan de zelfkant van de samenleving. Maar, niet zo verknipt als Suicide, niet zo pijnigend als The Swans, het blijven songs waar Nick Cave wel raad mee zou weten.
mij=Clearspot/Flipside/Zesde Kolonne
4 reacties