Ik zag het al helemaal voor me, dat De Dijk door een geslaagde samenwerking met de King Of Rock & Soul zo maar in eens een veel hoger plafond bleek te hebben dan waar ze al bijna twee decennia lang hun kruin tegen stoten. Dat Huub en de zijnen met Burke vanuit zijn eeuwige stoel het dak er af zouden laten gaan in zalen door heel Amerika (en verder). Het zou een gepaste beloning zijn. Door het overlijden van Burke zal bij dagdromen blijven. Dan nog blijft het een wonderlijk verhaal. Een stel Hollandse knapen die voor een (nog) levende Amerikaanse legende hun oer-Hollandse teksten laten vertalen door Wouter Planteijdt, de vertaalde (en één nieuwe) songs opnemen en dat het vervolgens nog steeds blijkt te kloppen. Daar had ik best een hard hoofd in. Hold On Tight is gelukkig een dampende soultrein die je misschien niet mag vergelijken met Burke’s Don’t Give Up On Me uit 2002, maar toch mooi niet vol in de schaduw hoeft te staan van die plaat. De kwaliteit die De Dijk ons al decennialang voorschotelt blijft zowel in de ballads als de up-tempo songs in het Engels met speels gemak overeind. De songs geven je als luisteraar nooit een geforceerd gevoel en soms is de uitkomst zelfs groter dan som van de delen. “Seventh Heaven” vind ik bijvoorbeeld magistraal, de broederlijke warmte van het titelnummer is fijn en “Good For Nothing”, een van mijn favoriete Dijk-nummers, doet het in deze versie ook uitstekend. Pas nu ik dit tik bedenk ik me dat ertijdens het beluisteren van Hold On Tight geen moment is dat ik de door mij zo geliefde voordracht van Van Der Lubbe mis. Dat voelt best vreemd.
mij=Universal
4 reacties