Ik word echt helemaal niet goed van die quasi-diepzinnige Nederlandse bandjes met zoetsappige teksten. Alsof Frank Boeijen honderd keer gekloond is. Syb van der Ploeg, de krullebol van De Kast, vond ik dan ook pas sympathiek worden toen ‘ie iets anders ging doen. Nou ja, eerlijk is eerlijk, uit een succesvolle band stappen om overnieuw te beginnen toont in elk geval dat je karakter hebt. Van der Ploeg en drummer Nico Outhuijse begonnen met z’n tweeën een studio, waar heel wat beginnende bandjes neerstreken om onder de hoede van vooral Outhuijse hun songs op cd te krijgen. Daarnaast gingen ze Engelstalig verder met een nieuw bandje, Spanner. De eerste cd Wonderful World was verrassend stevig en kreeg behoorlijk positieve recensies. In de verkoop was het echter bepaald geen succes. Misschien dat daarom het tweede album Solid Ground wat poppier is. Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat dit album dan wel een commercieel succes zou gaan worden. Het merendeel van de nummers is mid-tempo of langzaam, terwijl de nummers vaak pas beginnen te vonken als het tempo wat omhoog gaat. Je krijgt onwillekeurig de indruk dat ze zelf ook domweg steviger en meer up-tempo werk willen spelen. Nummers als “Whatever you say”, “Selling Our Souls” en het titelnummer zijn lekkere poprocksongs met soms wat Golden Earring-trekjes die sprankelen en met hun lekkere drive naar meer doen verlangen. De overmaat aan tragere en vaak te voorspelbare songs maakt het aantal hoogtepunten op deze cd helaas te beperkt. Volgende keer gewoon weer meer uptempo songs, dan komt het helemaal goed.
mij=SMH
Toen hij nog lang haar had, was Syb van der Ploeg de Nederlandse versie van Joseph Washbourn, de zingende krullebol van het inmiddels ter ziele gegane Toploader. En ook Toploader maakte zo’n best leuk maar toch echt te slap tweede album…