Spinal Tap – Back From The Dead

In een verder vlekkeloos succesvolle carrière hebben de heren van Spinal Tap slechts één cruciale fout gemaakt: regisseur Marty DiBergi toestemming geven hun eerste Amerikaanse tournee sinds jaren te filmen. Door This is Spinal Tap vol te stoppen met selectieve montage en volledig uit hun verband gerukte citaten suggereerde hij dat de band door amateuristisch gestuntel louter onheil en ellende over zich afriep. Hierdoor stortte de verkoop van het begeleidende album volledig in. Maar de wraak van Spinal Tap is zoet. Nu, zo’n 25 jaar later, brengt de band middels een grootse comeback hun beste materiaal nogmaals uit. Alles is opnieuw opgenomen, waardoor nummers als “Stonehenge” en “Gimme Some Money” frisser dan ooit klinken. Klassiekers als “Sex Farm” en “Listen to the Flower People” zijn in een volledig nieuw arrangement gestoken, hetgeen vooral duidelijk maakt hoe groot het talent van deze Engelse rockers wel niet is. De nieuwe nummers, waaronder “Back From the Dead” (dat Michael Jackson’s “Thriller” volledig overschaduwt) zijn van een ongekend niveau en laten horen dat Spinal Tap ook genres als Celtic Folk en Gothic Pop (en ja, dat schrijf je met hoofdletters als Tap zich ermee heeft ingelaten) tot in de puntjes beheerst. Toch nog een kleine kritische noot: het meeste materiaal op deze uitgave is al eerder op cd verschenen, en elke Spinal Tap-fan heeft dit al in zijn kast staan. Liever had ik gezien dat ze eindelijk eens hun onvolprezen klassiekers Intravenus de Milo en Shark Sandwich op cd uitbrachten, en daarmee hun grote schare uitzinnige fans, waartoe ik mezelf ook reken, eindelijk geven waar ze na al die jaren recht op hebben: het complete oeuvre van Spinal Tap, netjes geremastered op cd.

mij=The Label Industry