André Kuijpers en bovengetekende zijn rocksterren in Breda. Dat zegt weinig, het gaat ten slotte om een cultuurbarbarendorp. Ik vermeld een en ander slechts uit overwegingen der zuiverheid. (IJdelheid is ons Brabo’s vreemd.) Als muzikanten zijn we elkaar dan ook op verschillende momenten tegengekomen. Ik herinner me een fotosessie, a very special Filmhuis-appearance, Record Store Days, en zelfs een crypte. Tijdens het beste concert dat ik van Andre zag, waagden hij en zijn bandleden zich aan een synthpop-choreografie extraordinaire. Daarna bleef het lang stil, schrijversdemonen kwelden de getogen Wagenbergenaar, totdat hij zichzelf – al coverend – als Baron von Münchhausen uit de put wist te trekken. Terug als Spindle zingt hij beter dan ooit. Of helpt de computer een handje? Het zou bij de thematiek van MicroExpressions passen – een plaat vol teksten over social media-likes en andere moderne kwesties. (‘Today I dropped my fucking iPhone on the floor’.) Muzikaal functioneert zijn Apple (‘toys for boys’) nog helemaal. De manier waarop de synth in “Swiped” erin knalt, vormt een indrukwekkend staaltje mixing. (Al blijft het pre-break akkoord toch het mooist.) Soms doen de beats me aan Todd Rundgrens Liars-album denken. Kuijpers klinkt echter emotioneler, meer als Michael Stipe (R.E.M.). De grootste vocale verrassing vormt de entree van Andre’s eega Marlou Rasenberg. Zij zingt mee in de prachtige, warm-koude weemoedsballade “Friend Request”. Ik dacht werkelijk dat Andre een van zijn Noorse connecties bereid had gevonden. Zo valt er dialectisch gezien niets te zeuren. Of het moet het ontbreken van een vocoder-versie van “Elba” zijn.
Eigen beheer
File: Spindle – MicroExpressions
File Under: MicroHits
File Audio: [Spindle op Bandcamp]