2009 komt in zicht en steeds meer bands willen voor die tijd nog meedingen naar mijn ‘album van het jaar’. Zo komt ook Staind op de proppen met een nieuw schijfje. De groep werd ooit opgepakt door Fred Durst (Limp Bizkit), tegenwoordig is dit echter de laatste persoon waarmee je geassocieerd wilt worden. Zanger/Gitarist Aaron Lewis doet het op The Illusion of Progress dan gelukkig ook lekker zonder zijn hulp. Hierdoor lijkt de 13-jarige groep eindelijk hun eigen kant op te durven gaan: geen geforceerde nu-metal meer, maar alternatieve 80’s rock. De muziek mag nieuw zijn, de teksten gaan nog altijd over ‘hoe slecht het leven is’ en ‘hoe moeilijk’ de zanger het heeft. Heerlijk om jezelf mee te identificeren als gefrustreerde tiener, maar de echte muziekliefhebber weet beter. Zet nummers als “Save Me”, “Raining Again”, “Rainy Day Parade” en “Nothing Left To Say” op en die winterdepressie laat niet meer lang op zich wachten. Opvallend is dat de band erg te spreken is over het album en het zelfs vergelijkt met Pink Floyd, zouden we het over hetzelfde hebben!?
mij=Roadrunner / CNR