Elke ochtend stapt half Nederland in de auto om aan te sluiten in de file op weg naar het werk. Tony Harnell pakt het wat groter aan: hij pakt het vliegtuig naar Europa om naar zijn werk te gaan. Als beginnend zanger werd hij door platenbaas Mike Varney in contact gebracht met de Noren van TNT, de band waar hij nog altijd deel van uitmaakt. Daarnaast deed Harnell nog diverse projecten in Amerika en werd hij door Frontiers in contact gebracht met Magnus Karlsson, alweer een Scandinaviër. De samenwerking was eigenlijk als project bedoeld, maar inmiddels is Starbreaker een heuse band geworden, naast TNT. Dat kan ook prima, want Starbreaker is duidelijk een slag harder dan TNT. Metal in plaats van Amerikaans getinte radiorock. Nog steeds uitermate commercieel overigens. Harnell blijkt dit genre ook prima aan te kunnen en Magnus Karlsson (Last Tribe) heeft behalve zijn snelle vingers aardige Oosterse accenten meegebracht die het geheel net even iets extra geven. Getweeën hebben ze prima composities gebouwd. Met een ritmesectie van drummer John Macaluso (TNT) en bassist Fabrizio Grossi (ook producer, net als bij onder andere Glenn Hughes‘ recente albums) hoef je je over de basis ook geen zorgen te maken. De uitvoering is dan ook simpelweg vlekkeloos. De composities hebben een paar draaibeurten nodig om zich in je hoofd te nestelen, maar dan raak je ze ook niet meer kwijt. Elk van de muzikanten laat mooie staaltjes horen, maar de meeste aandacht blijft uitgaan naar de krachtige en heldere stem van Tony Harnell. Het gemak waarmee hij van laag tot hoog de power in zijn stem houdt kom je niet vaak tegen. Laat die Harnell nou maar lekker naar Europa forensen. Da’s alleen maar in ons voordeel.
mij=Frontiers / Rough Trade