Met ontzettend positieve recensies op zak voor Beachcombers Windowsill en het panel van de BBC Sound of 2010 achter zich, leek Stornoway klaar voor een grootse toekomst. Maar nadat de Britten in 2010 tijdens London Calling volledig door de mand vielen in de grote zaal van Paradiso, is de aandacht voor Stornoway in Nederland flink verslapt. Onterecht, want enkele maanden later gaven ze in hetzelfde Paradiso een geweldig concert. Dit keer in de kleine bovenzaal, waar hun muziek ook thuishoort. Want de geluiden die de jongens uit Oxford produceren voelen warm aan. Het is de ideale soundtrack voor een ingetogen septemberavond; noem het gerust aangename huiskamermuziek. Drie jaar na het debuut volgt dan eindelijk Tales From Terra Firma. In dit geval is zeker te spreken van een 'moeilijke tweede'. Dat is voornamelijk omdat de heren dat er zelf naar maken. Nummers duren telkens een minuut langer, alles is net iets meer gelaagd en er worden ook meer verschillende instrumenten gebruikt. Maar waar Stornoway op het debuut nog raakte, gebeurt dit niet meer op het tweede album. Af en toe is het best mooi, maar het ontroert niet. Soms zit er een leuk en vrolijk liedje tussen, maar toch tovert het geen glimlach op het gezicht. Veel is er niet veranderd in vergelijking met het eerdere werk. Maar door de muziek wat ingewikkelder te maken raakt het juist het pakkende gedeelte kwijt. Dat maakt Tales From Terra Firma een hele degelijke plaat, zonder de overtuiging van het debuut.
mij=4AD / V2
4 reacties