Misschien is het de geïsoleerde ligging van het eiland die eraan ten grondslag ligt: muziek uit IJsland is vaak heerlijk eigenzinnig en origineel. Denk aan Björk, Sigur Rós of Múm. Van die laatste band zitten ook nog eens vier leden, waaronder de zanger, in het al minstens zo originele maar met een wel heel ingewikkelde naam behepte Storsveit Nix Noltes. Dit collectief speelt heuse instrumentale Balkan, gemixt met elementen van post-rock en noise. En, dat mag gezegd worden, op een volkomen geloofwaardige wijze ook nog. De twee nummers die ik er voor mezelf uitpikte als opvallend, blijken bij nadere beluistering precies elkaars tegengestelde te zijn, maar allebei even fraai. “Elenska Rachenitsa”, een van de prijsnummers, begint heerlijk post-rockachtig IJslands met een zeer fraaie gitaar, maar zodra de accordeon invalt, verplaatsen we ons al snel van de Ijslandse kilte naar de warmte van de Balkan. Een ander prijsnummer, “Pajdusko”, begint juist weer als een prima Balkannummer en ontaardt dan ineens in een vette bak noise. Deze twee nummers zijn exemplarisch voor wat Storsveit Nix Noltes te bieden heeft: een onstuimige, onberekenbare en breed uitwaaierende mix van drie stijlen die niet snel verveelt. Zelfs het gebrek aan vocalen is eigenlijk niet storend, eerder een verademing.
mij=130701 / Fat Cat / Bertus