Oudhollands Sjoelen, Fries Fierljeppen, Zweeds beentje plassen, wie is er niet groot mee geworden? Of is dat beentje plassen toch niet zo bekend? In Finland wel in ieder geval, want daar drinken ze ook veel wodka en daar ga je goed van plassen. Stratovarius toetsenist Jens Johansson bleek in het voorjaar van 2004 het spelletje aardig onder de knie te hebben en scoorde al wildplassend tijdens een optreden in Spanje een voltreffer op het been van gitarist Timo Tolkki. Of dit letterlijk de druppels waren die de emmer deed overlopen is niet bekend, maar dit incident is toch wel de anticlimax te noemen van de enerverende periode waar Stratovarius in terecht was gekomen. Ruzies, muzikale meningsverschillen, een manisch-depressieve Tolkki en vechtpartijen leken regelrecht tot het einde van de band te leiden. In een kliniek kwam Tolkki echter tot bezinning en na wat Metallica-achtige praatsessies is er nu toch een nieuwe studioplaat afgeleverd, simpelweg genaamd Stratovarius. Met hernieuwde inspiratie heeft Stratovarius het roer drastisch omgegooid. De nummers zijn korter, de snelheid is weg en de grote hoeveelheid aan virtuoze gitaar- en keyboardduels zijn verdwenen. De compositie is meer op de voorgrond getreden en wat overblijft zijn negen degelijke metalsongs voorzien van een rauw randje. Ik kan er eerlijk gezegd maar moeilijk aan wennen. Ik mis de lekkere tempoversnellingen en de blitse duels. Het enige wat ik nu hoor zijn een paar aardige ideeën en een enkele leuke solo, maar daarvoor kan ik ook naar een karrenvracht aan andere bandjes luisteren. Hoop maar dat de vriendschap nog even stand houdt zodat volgend jaar weer een ouderwets goed Stratovarius album in de schappen ligt.
mij=Sanctuary / Suburban
helemaal mee eens-> terug naar de elements cds 😀