Raar is dat. In Nederland is progmetal eigenlijk best populair als je kijkt naar het gemak waarmee bands als Dream Theater een grote zaal als de Heineken Music Hall bijna uitverkoopt en kleinere bands als Pain of Salvation en Symphony X doen het ook erg goed in het clubcircuit. Waarwij hollanders in het ‘gothic’-gebeuren een aardig woordje meebabbelen met bands als (ooit) The Gathering en Within Temptation kunnen we op progmetalgebied maar geen vuist maken. Maar van dat kunnen mag je konden maken. Sun Caged zet Nederland met haar debuutplaat op niet misselijke wijze op de kaart. Het is eerst wel even ‘schrikken’ de eerste 8 seconden van ” Sedation” omdat dat je zou kunnen doen vermoeden dat we hier te maken zouden kunnen hebben met een Nederlandse variant op Liquid Tension Experiment. En daar zat ik echt niet op te wachten. Gelukkig valt verder de schade mee en blijft ons notendiarree bespaard. Sterker nog, wat volgt is een verrassend sterk en melodieus album, waarop de heren hun muziek niet overdadig larderen met instrumentaal gepats en gatenvullerij waar ik bij Dream Theater af en toe zo moe van wordt. Sterker nog, Sun Caged vind ik hierdoor zelfs beter te pruimen dan hun Train of Thought. Dit is voor een groot deel op het conto te schrijven van André Vuurboom met zijn ijzersterke heldere stem, maar vooral ook door toetsenist Joost van den Broek, die al de show stal bij de live-optredens van Ayreon), bewijst ook in de studio een groot talent te zijn achter de toetsen én de knoppen. Dit is niet alleen Nederland op de kaart zetten, dit is een visitekaartje voor over de grens. Zo heb je niets, zo heb je een act van internationale allure!
File: Sun Caged – Sun Caged
File Under: Progmetal (en uit Nederland!)