In 2003 schreef ik nog niet voor File Under. In 2003 was er wel Punch & Judy van het Venlose Sun Sour Hippie Qué. Normaliter had ik deze laten liggen, maar de actualiteit maakt dat ik hierop terugkom. Wat is er namelijk aan de hand? De typische Excelsior-band verdwijnt. Daryll-Ann is ermee gestopt, de nieuwe Johan laat lang op zich wachten, Benjamin B. vertrok naar LVR Records. Er kwamen wel nieuwe namen: Spinvis, Gem, zZz en LPG. Hoe leuk ook, het zijn geen typische Excelsior-bands. Het karakteristieke geluid wordt nu alleen nog gebracht door Caesar. En dan is er dus nog Sun Sour Hippie Qué. In 2003 brachten zij hun tweede door Frans Hagenaars, de Excelsior-huisproducer, in eigen beheer uit. Een bloedstollend mooi album dat vreemd genoeg niet opgepikt is door de platenbazen. Ingetogen gitaarwerk, ondersteund door een basic drumgeluid en bas, en opgefleurd met synthesizers en keyboards. En er is het prettige stemgeluid van Marcel Tabbers in de traditie van Chris Martin van Coldplay. Een album dat ik persoonlijk meer waardeer dan pak hem beet de laatste van Daryll-Ann. Genoeg reden lijkt me om deze jongens alsnog een platencontract aan te bieden. En dan graag een hele reeks optredens, ook buiten Limburg. Dertien augustus staan ze bijvoorbeeld in Arnhem, kun je ze zelf ontdekken. Handiger zou het echter zijn dat de band enkele mp3’s op hun website zou zetten. Het zou zonde zijn dat dit moois allen tot Limburg beperkt bleef.
mij=Eigen Beheer