Muziek is universeel. Althans, dat zou het kunnen zijn. Sommige muziekstromingen of artiesten doen het eigenlijk alleen in eigen land goed. Om een Nederlands voorbeeld te noemen, ik denk dat de muziek van Nick & Simon en Jan Smit, en eigenlijk van alle Volendamse artiesten, té Nederlands is om in het buitenland aan te slaan. Hetzelfde is er aan de hand met de countrymuziek van de Amerikaanse Susan Cattaneo. Haar derde cd Little Big Sky, die met zeven nummers eerder in de buurt van een EP komt, staat vol met country/rockliedjes die het op de Amerikaanse radio heel goed zouden doen maar buiten dat continent het ene oor ingaan en het andere meteen weer uit. Bij mij in ieder geval wel. Aan Susan ligt het op zich niet, ze zingt goed en de composities zijn in orde. Cattaneo is docente liedjesschrijven aan het Berklee College Of Music en wordt op Little Big Sky door gerenommeerde muzikanten uit Nashville begeleid. Dat schrijfvakmanschap en de perfectie van de muzikanten is doorgeslagen in anonieme, commerciële radiocountry wat geen eigen smoel heeft en dat is jammer. Op voorganger Heaven To Heartache liet Susan Cattaneo veel meer een eigen geluid horen. Het wordt misschien tijd voor Susan Cattaneo om een jaar sabbatical te nemen en Nashville en haar muziekscene achter zich te laten en zich te laten inspireren door een nieuwe omgeving. Tien tegen een dat daar een album uit voortkomt dat minder gepolijst en universeler klinkt.
mij=Jersey Girl Music
4 reacties