Ik kreeg zo ongeveer alle scribenten van File Under over me heen toen ik vertelde dat Tacker‘s Addiction, met Eric Corton op zang en gitaar mij 200% meeviel. “Corton is een lul, al gaat hij in Mogwai spelen dan nog vind ik het bij voorbaat niets”, brieste de ene. Een ander kreeg ook al braakneigingen bij het horen van de naam Corton door diens Purper-verleden. Ikzelf ben nou ook niet echt fan van de heer Corton. Purper en dat Veronica Tv-programma ‘T Dak Eraf stemden mij ook diep droevig. Maar ik zag Corton ook uit zijn dak gaan samen met de Travoltas in een Marlboro Flashback to the Beach Boys en dat was toch wel een lichtpuntje. Toch had óók ik mijn toetsenbord al in azijn gedoopt voordat ik één noot van Tacker gehoord had. Zeker ook door de schreeuwerige bio van Tacker dat ze de Re-animators of rock zouden zijn. Tieft nou snel een eind op denk ik dan. Tieft zelf een eind op denkt Corton dan vast zelf. En gelijk heeft hij. Want door al die schreeuwerige oneliners zou je bijna ontgaan dat Tacker een meer dan een puike rockplaat heeft afgeleverd. Gedoseerd groezelig en zwaar rockend met her en der van die meerstemmige soulvolle koortjes waar King’s-X patent op heeft. Heeft die Corton ons gewoon jarenlang in de maling genomen? Wil de echte Corton opstaan? Aha, u met die middelvinger voor het voltallige File Under-corps is het dus. Ik had het kunnen weten!
File: Tacker – Addiction
File Under: Een hele dikke middelvinger!
File Audio: [Parallel Universe]