Flashback! Tad Morose is een Zweedse metalband die al sinds 1991 actief is, maar er tien jaar over heeft gedaan om met album nummer acht op de proppen te komen. Dat ligt deels aan het feit dat er de afgelopen jaren duchtig met bandleden heen en weer geschoven is tussen Bloodbound, Steel Attack en Tad Morose. Wie de Zweedse metalscene kent, weet dat dat voor het geluid niet uit hoeft te maken. En inderdaad, ook Tad Morose heeft de voeten nog altijd stevig in de New Wave Of British Heavy Metal. Ze hebben twee sites, deze en deze, waarbij mij niet duidelijk is welke nu helemaal nieuw en hip moet zijn. Welke het ook is, hip is ‘ie dus allerminst. Maar ach, de website past bij de stijl, zullen we maar zeggen. De songs zijn up-tempo, de riffs gaan van hakkehakkehakke, de solo’s gaan van wieeeeeeeeeuuuuwieeeee en de nieuwe zanger (Ronny Hemlin, ex-Steel Attack) was een mooie vervanging geweest van het alarm op de eerste maandag van de maand. Tad Morose past prima in de Britse metaltraditie van vooral Judas Priest, en evenzeer in de Zweedse shredderstraditie van ome Yngwie ten tijde van Mark Boals. De solo’s van Tad Morose zijn goed, maar logischerwijs net een tandje minder dan bij de laatstgenoemde, de songs zijn dan weer net wat beter. De vernieuwing is nul, maar daar maalt de doelgroep niet om. De productie is daarentegen wèl belangrijk, en die had niet veel beter gekund: strak als de neten en prima in balans. Genoemde doelgroep zal zich dan ook opperbest vermaken met Revenant, net zoals ik dat deed. Powermetal volgens het boekje, en daar is niets mis mee. Laat die metal-Zweden maar schuiven.
mij=Despotz
4 reacties