Tame Impala – Currents

De File Under-Jaarlijst 2012 leverde als Grote Ontbrekende in de besproken releases van dat jaar Lonerism van het Australische Tame Impala op. Bij ondergetekende was het net geen top-10, maar daar dachten anderen anders over. Dat we de Tame Impala-release weer missen moet niet gebeuren, had ik me bedacht en dus besloot ik me maar eens even op hun nieuwe Currents te storten. Nou ja, hun, eigenlijk is Tame Impala vooral Kevin Parker die het album in de studio opnam. Meteen op opener “Let It Happen” is duidelijk dat Parker zich verder ontwikkeld heeft. De onvermijdelijke elektronica komt om de hoek zetten ter vervanging van het meer gitaargeoriënteerde geluid. En meestal is die weg een dappere, maar weinig interessante poging wat nieuws te gaan doen. Maar de opener is een puik liedje. Het had misschien wat ingekort had kunnen worden, maar zal het ongetwijfeld goed doen op de dansvloer in een rijtje met bijvoorbeeld een plaat van F.F.S. Na “Nangs” is “The Moment” nog wel een aardig liedje, maar het niveau van de songs zakt langzaam in. Waar zijn de prachtige wendingen van Parker gebleven? Het heeft plaatsgemaakt voor een geluid dat meer een mix van r&b en disco is, en dan in een wat psychedelische sound. Vooral doordat het tempo laag ligt, kan ik mijn hoofd er niet bijhouden. Dit gaat echt niet de aanvoerder van onze jaarlijst 2015 worden. Currents is op een paar nummers na voor mij een teleurstelling, maar misschien begrijp ik het (nog) niet. Lelijke hoes trouwens.

mij=Universal