‘Elk eind is een nieuw begin’ is één van die tegeltjeswijsheden die toch wel ergens hout snijdt. Met dat motto in gedachten staken de drie heren van The Tea Party hun koppen bij elkaar, nadat manager en onofficieel bandlid Steve Hoffman aan kanker was overleden. Om te gaan overleggen wat ze met hun nieuwe plaat zouden gaan doen. Uit piëteit met Hoffman waren ze nog niet aan de nieuwe plaat begonnen tijdens de laatste maanden van zijn leven. Maar na het overlijden moest er toch weer begonnen worden. Maar niet zonder nog het een en ander te verwerken. Het resultaat is een album dat een terugkeer is naar de basis van The Tea Party. Een terugkeer naar de hardrock van voor Edges of Twilight, hun doorbraakplaat in Nederland. Het geluid is wat donkerder en het geflirt met oosterse thema’s, zo kenmerkend voor het typische geluid van The Tea Party, is tot een minimum teruggebracht. Wat overblijft is een stevige donkere hardrockplaat met als briljantjes “Oceans” (een tribute aan Hoffman) en “Luxuria”, een uitwerking van een thema dat officieel voor het videospel Prince of Persia 3 gebruikt had moeten worden, maar toch meer potentie bleek te hebben. Zanger Jeff Martin is in uitstekende vorm en jaagt de band naar grote hoogtes. En het bewijst dat je niet altijd moeilijk hoeft te doen om een goede plaat temaken. Het doet wel de vraag rijzen waarom Seven Circles nu pas hier uitgebracht wordt (door het immer beter wordende Inside Out). In thuisland Canada is de plaat namelijk al bijna een jaar geleden uitgebracht. Magoe, ik ben allang blij dát de plaat hier uitkomt…
We gaven maar liefst vijf exemplaren van Seven Circlesweg. Sorry, je bent te laat.
mij=Inside Out / Suburban
ik ben tea party fan van het eerste uur, maar ik vind deze plaat toch echt onder de maat. veel te simplistisch, voorspelbaar, en daardoor bijna saai. van mij mogen ze zich beperken tot live optreden met nummers van de eerste 4 platen, met een enkele van de 5e.
Leuk zo’n prijsvraag maar waarom kan ik me calculating-infinity.com adres niet gebruiken? denk foutje in de reguliere expressie….
hhmmm zal wel aan de vrijdagavond liggen want nu doet die het weer…
Het is echt een fantastische plaat, Ik was al onder de indruk van het eerste album. Vooral de variaties van de de door en door bluesrock nummers van het allereeste album, de met oosterse klanken beïnvloede volgende twee en de links naar de Gothic en nu naar de Rock. Ze kunnen het, ze kunne alles. TOP-ALBUM
Helaas, waarschijnlijk ook de laatste cd voorlopig, Jeff Martin is vorige week uit de band gestapt, zat me al te verheugen dat ze naar Nederland zouden komen, nou dat kunnen we dus mooi op ons buik schrijven. Jammer !!!!!!!!!!!!!!
ik vind scaninavische muziek zo heerlijk en zou er via jullie graag meer over willen horen hopelijk kan dat, heel veel groetjes angelique