Mocht je de LP-versie van All This Time tegenkomen, koop dan die in plaats van de CD. Naar verluid zijn er van de vinyl-variant slechts vijfhonderd gemaakt, allemaal met een hand-gezeefdrukte cover. Driehonderd daarvan zijn met zwarte inkt, honderd met blauwe en nog eens honderd met groene inkt gedrukt. Voor je digitale genoegens zit er uiteraard ook een download-coupon bij. Maar die zeefdruk op de cover, die doet ‘t ‘m. Het lijkt een gestencilde afbeelding zoals je die in de jaren tachtig zo vaak tegenkwam in het postpunk-, krakers- en wave-wereldje. Dat zal niet voor niets zijn. De muziek die je hoort leunt zwaar op de donkere, koude postpunk uit die tijd, aangevuld met een stevige hoeveelheid jaren nu. The XX is ongetwijfeld terug te vinden in de platenkast van deze Canadezen, net als Joy Division, dansbaarder varianten als New Order en A Certain Ratio. Zangeres Nikki Never van Terror Bird heeft een stem die naadloos op haar synthesizerpartijen aansluit: koel, ietwat afstandelijk, maar met genoeg popfeel om de liedjes ook echt tot liedjes te maken.
mij=Night School Records / Konkurrent
4 reacties