Toen ik gisteren een paar rijtjes cd’s inpakte kwam ik Southside, de eerste cd van Texas tegen. Dat blijf ik nog steeds een mooie plaat vinden. Toen had het ook al wel een populair toontje, maar van die kant-en-klare pop zoals Texas tegenwoordig maakt was het niet. Natuurlijk is het razend knap dat Sharleen Spiteri na bijna twintig jaar nog steeds meedraait aan de top. Wel zonde dat Ally McErlaine, haar gitarist met dat fijne slidegeluid, er allang niet meer toe lijkt te doen. Of ik dan ook blij ben met Red Book? Nee, eigenlijk helemaal niet. Ik vind het allemaal een beetje jammer van die prachtige blanke soulstem van Sharleen Spiteri. Het erge is dat ze af en toe zelf niet eens tevreden lijkt met haar stem. Bij het duet met Paul Buchanan van The Blue Nile – waar komt die zo pardoes vandaan? – lijkt ze af en toe gosternokke wel Celine Dion na te willen doen. Schrecklich! In een ander nummer (“What About Us”) doet ze hetzelfde, maar dan met Kate Bush. Meisje toch! Laat dat! Je zou verwachten dat de blues door haar scheiding van Ashley Heath in wat anders zou resulteren dan deze gestileerde platgeplamuurde pop in een sodavoetbadje met elektronica om de wondjes te ontsmetten. Dit is een hopeloze tweesterrenplaat en een vrouw met een stem van dit kaliber onwaardig. Haal die slidegitaar te voorschijn, werp die dure designerkleding af, trek naar Texas, hap stof en maak een fatsoenlijke plaat die niet verkoopt. Dammit.
mij=Mercury / Universal
Ben van mening dat ze het niveau van Southside nooit meer geevenaard hebben.Maar er zijn meer meer bands die daar last van hebben.
Het is oudevrouwendag op File Under zeg 🙂 Southside is trouwens alweer uit 1989, ver voordat ik de leuke singles ‘Halo’ en ‘Black-eyed boy’ ontdekte. Is die nog de moeite om te gaan checken anno 2005?
Sharleen zingt trouwens ook op Rammsteins nieuwe.
Ok, ze is van 1967. Is dat ook al oud tegenwoordig?
Annie doet rare dingen met me.
ze zingt fucking goed in het nummer stirb nicht vor mir!
@Rammstein: Dat ze een prachtstem heeft staat hier ook niet ter discussie wat mij betreft, het gaat me om die plaat. Die echt echt butt.
Toen ik Texas in 1989 ondekte op werchter was ik er helemaal weg van. Mijn ouders werden gek van southside. als cd’s grijs konden worden van het draaien dan was ie dat nu geweest. Alle cd’s erna met briljantjes als mothers heaven en the hush heb ik in huis. Nu vraag ik mij echt af of ik deze laatste nog moet aanschaffen. De stem van spiteri blijft ongekend. Helaas is de muziek ontzettend afgegleden..
de cd greatest hits was voor mij een verademing, de gehele cd. ik had een vreselijke dip maar toen ik de cd had beluisterd was ik weer vrolijk.
de muziek beurt je op vind ik.