Natuurlijk is het belangrijk om voor maatschappelijke en sociale problemen de barricaden op te gaan en met luide stem je ongenoegen te laten horen. Maar een wat stiller protest kan net zoveel indruk maken. De Canadese Tamara Lindeman, alias The Weather Station, waarschuwt op haar vijfde album Ignorance heel subtiel voor de alsmaar groter wordende klimaatcrisis. Op haar voorgaande vier albums liet Lindeman voornamelijk een akoestisch singer-songwritergeluid horen. Ignorance is een echte bandplaat en wát voor een! Songs met jazzy arrangementen, subtiele klarinetten en aanzwellende saxofoons (“Robber”, “Atlantic”). Maar ook heel fijne Fleetwood Mac-achtige pop met mooie strijkersarrangementen (“Tried To Tell You”, “Parking Lot”, “Seperated”, “Heart”). Het is prachtig hoe de tien liedjes zorgvuldig opgebouwd zijn en langzaam openbloeien. Lindeman zingt zacht, bijna fluisterend. Alsof ze naast je zit en je haar zorgen over de toestand in de wereld met je bespreekt. “Trust” en “Subdivisions” zijn ingetogen pianoballads die rustig beginnen maar zich muzikaal prachtig ontvouwen. Albumtitel Ignorance zou je kunnen zien als de onverschilligheid van de mens ten opzichte van het klimaat. Lindeman legt het echter anders uit, als het niet weten hoe de toekomst er uit zal zien. Dat niet weten hoeft niet per definitie te betekenen dat het er somber uitziet, het kan juist hoopvol zijn omdat de mogelijkheid er is dat er dingen kunnen veranderen en dat kan ook positief zijn. Dat begint bij het besef dat het menens is met de klimaatcrisis, dat wordt wel duidelijk wanneer je luistert naar Ignorance. ‘What if I misjudged?’ vraagt ze aan zichzelf en de luisteraar in het slotnummer “Subdivisions”. Ze laat je nadenken over jouw rol op deze planeet die we allemaal bewonen. Prachtplaat.
Fat Possum
File: The Weather Station – Ignorance
File Under: Weeralarm
File Facebook: [The Weather Station op Facebook]
File Twitter: [Tweets van The Weather Station]