Hoera herrie in de tent! De halve wereld heeft Lucky Rotterdam al op zijn nek gehad de afgelopen week naar aanleiding van zijn column in de Oor. De een valt over het feit dat Oor eieren voor zijn geld kiest, de ander om de vergelijking die Rotterdam maakt. Dat zal me allemaal worst zijn. Ik had wel verwacht dat Rotterdam in plaats van met geijkte voorbeelden van in korte tijd opgenomen klassiekers uit 19xx, op de proppen zou komen met platen uit deze eeuw. Er zijn er zat die bewezen hebben dat een jaar (of meer) in de studio nergens voor nodig is om met iets moois op de proppen te komen. Het kan ook prima in een week. Hij had daarbij best de In The Fishtank-serie van de Konkurrent kunnen noemen als schoolvoorbeeld van hoe het wel moet – en dan ook nog met luttel budget en tijd maar wel met grote dosis enthousiasme. The Black Heart Procession en Solbakken laten op het elfde deel van deze serie horen tot wat voor moois kan groeien uit een paar dagen goed doorpakken in een hok. Solbakken vertrouwde overigens niet helemaal op hun eigen improvisatievermogen en had de boel daarom toch wel ietwat voorbereid. Fishtank-sessies leiden vaker tot verrassingen. Nu komt in opener “Voiture en Rouge” uit het niets zacht zingend Rachel Rose (als ware het “Je T’aime – Moi Non Plus”) te horen, in plaats van het kenmerkende stemgeluid van Paulo Zappoli, aangestuurd door de mooie pianoklanken van Tobias Nathaniel. Dat zijn geen dingen die je verzint door een jaar in de studio te zitten, dat gebeurt gewoon. En zo gebeuren er veel meer mooie dingen in het zweethok!
File: The Black Heart Procession / Solbakken – In The Fishtank 11
File Under: Low Budget Galore!
File Audio: [ Nervous Pain ]