Slimme jongens, die van The Boxer Rebellion. In januari kwam hun album Union al uit, maar alleen als digitale download via iTunes. Toen de M4A’s de Store uitvlogen en de plaat zelfs de eerste plaats in de Amerikaanse Alternative Charts behaalde, kwam de interesse van platenmaatschappijen automatisch en werd de plaat alsnog ook op een echt schijfje uitgebracht. Zeker gezien het lullige einde van het label dat hun debuutalbum Exits in 2005 uitbracht een handige zet. In de vier jaar sinds het debuut heeft de band duidelijk aan een nieuw geluid gewerkt. Alles op Union ruikt naar een grenzeloze ambitie. Het geluid is groots en de nummers lijken wel speciaal geschreven voor grote stadions. De heerlijk roffelende drum waarmee het album opent zou al snel de hele Arena of Gelredome aan het springen krijgen. Voorman Nathan Nicholson heeft een prettige en vertrouwde stem die in vrijwel ieder refrein behoorlijk de hoogte ingaat. Ondanks het effectbejag dat soms net iets te duidelijk uit de grote gebaren spat, staan er eigenlijk nauwelijks zwakke nummers op het album. Sterker nog, zet The Boxer Rebellion in een stadion op een podium tegenover een Coldplay of Snow Patrol en het zou zo eens gelijkspel kunnen worden. Erg spannend is het allemaal niet, gewoon erg goed is het wel.
mij=Rough Trade / Konkurrent