De tijd vliegt. Zo is het 2002 en schaf ik het gelijknamige debuut van The Coral aan en zo is het 2010 en ligt hun zevende album Butterfly House in de winkels. Alles wat er tussendoor gebeurde met The Coral is langs me heen gegaan. Ik las dat albums het niet meer haalden bij hun debuut en waarom zou je dan alles nog willen horen of zelfs bezitten? De berichten over hun nieuwe waren echter zeer positief en ik besloot toch maar weer eens te luisteren. Ik heb het album diverse malen gedraaid tot ik erachter ben wat het geheim nou is bij deze release. Ik raak in een gelukzalige toestand door de ruimtelijke sfeer die gecreëerd wordt die ik ken van The Last Shadow Puppets, ook al zo’n fijn bandje. The Coral heeft echter ook invloeden van The Byrds of om toch maar in Engeland te blijven The La’s. De productie was in handen van John Leckie (o.a. XTC, Radiohead en Muse) en dat was een goede keuze. Neo-hippie psychedelica-shit van de bovenste plank. Dit is nou zo’n album waarbij de volumeknop open moet en je je helemaal moet verliezen in de nummers. Als er dan na bijna veertig minuten een einde aan gekomen is dan kun je nog verder met een net zo fijne bonus-cd met vijf extra tracks. Als je deze er tenminste bijgekocht hebt.
mij=Cooperative Music / V2