Nu de vakantietijd weer aangebroken is, zijn er weer de nodige mensen in mijn omgeving die naar Italië afreizen voor de zon, de natuur en uiteraard de prachtige cultuur. Cultuur is echter van alle tijden en als ik komende zomer in Italië zou zijn dan zou ik zeker kijken of niet toevallig The FiftyNiners ergens in de buurt optreden. Volgens eigen zeggen maken de bandleden, afkomstig uit Pescara, aan de westkust ter hoogte van het oostelijk gelegen Rome, een mix van country, rock en psycohobilly en daar kan ik me goed in vinden. Een albumtitel als Psychorama dekt de lading. De productie is dusdanig dat ik de indruk heb dat het trio het album in de studio live staat te spelen. Kijk, daar hou ik van. Gitaar, bas, drums en een zanger, wat heeft een band eigenlijk meer nodig? Dat hier dan nog vakkundig wat muzikale details aan toegevoegd worden, dat is alleen maar toe te juichen. Het fijne is dat de liedjes niet al te voorspelbaar zijn, clichés omzeilen en bovenal gevarieerd zijn. Zo past het titelnummer in The Sonicstraditie, maar zou het aansluitende “Old Rocker” niet misstaan op het repertoire van de Arctic Monkeys. Het tempo in de dertien liedjes ligt hoog en na bijna veertig minuten is het dan gebeurd. De playknop heb ik dan weer gauw gevonden en ondanks dat ik niet naar Italië afreis, blijf ik met een warm gevoel achter. Dit terwijl ik ze alleen nog maar via deze debuutplaat ken.
mij=Twelve / Import
4 reacties