Jarenlang heb is het mijn ultieme wens geweest om in een echte Big Band te spelen. Zo’n groep van een man of tien tot vijftien met een blazerssectie en een achtergrondkoortje waarmee je op elk groot feest de show steelt. Het was alleen zo ontzettend moeilijk om iets dergelijks bij elkaar te krijgen. Als je al blazers kon vinden waren het meestal van die conservatoriumlui die hun neus ophaalden voor de muziek die ik wou maken of van die knakkers die er puur voor de centen interesse in hadden. Die wens is dus nooit in vervulling gegaan. Was ik toen maar in aanraking gekomen met The Kings Of Nuthin’. Zij hebben het namelijk helemaal voor elkaar: negen gasten die volledig uit hun kneiter gaan op de muziek van een jaar of vijftig geleden, overgoten met een straatpunksausje dat het weer helemaal actueel maakt. Op Punk Rock Rhythm & Blues, het tweede officiële album, spat het plezier je tegemoet. Met een staande bas, een pianist, een driekoppige blazerssectie en zelfs een heus wasbord móet dit wel een livesensatie zijn. Ook op schijf is het overigens een ervaring op zich, eentje die nog het meest doet denken aan Brian Setzer en the Stray Cats in combinatie met het eveneens uit Boston afkomstige Dropkick Murphys. De perfecte plaat om een volledig uit de klauwen lopend feestje bij te bouwen, wie hierbij niet op zijn minst drie ledematen heen en weer laat schudden is een ijskonijn!
mij=People Like You / Suburban
Volgende maand komen de The Kings Of Nuthin’ naar nederland, 11 december in Alkmaar. Ik ga ze zien 2 december, in Antwerpen als van de Street Dogs. Moet gezellig worden 🙂