The Kordz is heel bijzonder maar weet dat soms heel knap te verstoppen. Dat moet ik even uitleggen. The Kordz komt uit Beiroet, Libanon. De drie kernleden van de band werden bij dit album bijgestaan door drummer Jeff Burrows (The Tea Party) en producer Ulrich Wild (Deftones). De Libanese roots hoor je in het intro, maar verder zou je dat aanvankelijk zomaar kunnen missen. Het doet vooral denken aan een wat vrolijker versie van Alice In Chains of aan jambands als Widespread Panic en Perpetual Groove. Als je héél goed luistert hoor je al wat Arabische themaatjes voorbijkomen en dat wordt geleidelijk aan steeds meer. Waar de rock eerst overheerst, komen langzaam de Arabische klanken meer naar de voorgrond, zoals bij “Insomnia Kid”. Pas het titelnummer is – in elk geval voor mijn westerse oren – puur Arabisch, met snaarinstrumenten, fluiten en zang uit het Midden-Oosten. Zoals die verandering wordt opgebouwd wordt ‘ie ook weer afgebouwd, naar songs die Radiohead en wat meer uptempo indierock echoën. Het knappe is dat de opbouw zo geleidelijk verloopt dat de songs elkaar heel natuurlijk opvolgen en je geen enkele moeite hebt om te geloven dat dit dezelfde band is – wat met een andere volgorde nog maar de vraag zou zijn. Goed beschouwd is het bijna waanzinnig wat ze hier doen: indierock, Alice In Chainsachtige rock, prog, pop én dan ook nog eens Arabische thema’s er tussendoor, dat is vragen om ongelukken. Dat The Kordz er een spannende rockplaat mee weet te maken, zegt heel veel over de band.
mij=Saol Music
4 reacties