The Locust – Safety Second, Body Last

Knet-ter-gek! Ja, ze weten hier wel wel waar ze dit soort geflipte rariteiten kwijt kunnen. Nou proberen ze mij het gesticht in te jagen met deze nieuwe Locust-plaat. Alleen de dwangbuis ontbreekt nog. Mijn arme cd-rom speler, die tegelijk mijn enige cd-speler is, kon het schijfje dan ook maar amper aan sloeg van pure schrik een paar keer vast. Het is dan ook knap om te horen hoeveel herrie men in nullen en enen kan verwerken. De laser sloeg gewoon op tilt. In iets meer dan tien minuten is Safety Second, Body Lastal voorbij en heb je twee nummers, onderverdeeld over elk vijf delen, achter de kiezen. Dan ben je wel aan een biertje toe. The Locust is het muzikale equivalent van groep opgefokte wiskundigen op een hoge dosis speed die een spastische vorm van grindcore spelen. Met een orgeltje. Sinds The Dillinger Escape Plan‘s Calculating Infinity is er een enorme beweging aan extreem technische hardcore-orkestjes opgestaan, en ik denk dat The Locust zich daar ook prima in thuis voelt. Een tikkie meer grind misschien, maar minstens zo van de hak op de tak. Om heerlijk knettergek van te worden. Uitermate geschikt voor als u na vijftien bakken goed sterke koffie nog zin heeft om te dansen.

mij=Ipecac / Bertus