Met de wahwahgitaar die het album opent, ben ik meteen in de stemming. The Machine klinkt verre van machinaal, want hun psychedelische stoner heeft in een mum van tijd een heerlijke groove te pakken. Dit album, lekker eigenwijs van een Nederlandse titel voorzien en inderdaad hun derde album, bevat acht tracks, waarvan er maar liefst drie de vijftien minuten overstijgen. Het drietal heeft bovendien iets met wetenschap, met als gevolg titels voor die drie langste songs als “Tsiolkovsky’s Budget“, “First Unique Prime” (dat gitaarwerk! heerlijk!) en “Jam no. φ”. Het verschil in lengte van de songs maakt dat het varieert van rechttoe-rechtaan gruizige rockers als opener “Pyro” tot groovende jams. Associaties met klassieke psychedelische rock als Blue Cheer dringen zich op, maar op andere momenten zijn Kyuss en Queens Of The Stone Age niet ver weg. Bij een album dat zeventig minuten duurt ligt de stuurloosheid op de loer. The Machine weet het echter allemaal in goede banen te leiden, zodat je na afloop nog een paar minuten aan het doorgrooven bent, terwijl de muziek toch echt afgelopen is. Snel en traag, heftig rammelend of ingetogen en helemaal top geproduceerd, Drie kan zich moeiteloos meten met de betere genregenoten, ook buiten onze landsgrenzen. The Machine is binnenkort te bewonderen op de Roadburn Afterburner.
Confusic is een progmetalproject van gitarist Arjen Boers, dat met Elements aan zijn tweede EP toe is. Bij het recensie-exemplaar bestaat de inlay uit nogal slordig geprinte velletjes. Ik neem aan dat dat heel wat beter verzorgd zal zijn bij de retailversies, het zou anders zonde zijn van het fraaie artwork. De EP, waaraan van 2002 tot 2010 is gewerkt (!), bevat drie prima songs, met twee verschillende zangers. In 2005 overleed namelijk zanger Marco Hendriks (Roadkill), waarna Erik Vorstenbosch het restant voor zijn rekening nam. De nummers zitten goed in elkaar, maar het geluid is na jaren van werken wel een tikkie gedateerd, met name in de manier waarop de riffs dichtgesmeerd zijn. Het gebruik van drumcomputers helpt daar niet bij. Met name opener “Elements Of Life” lijdt daaronder. Dat neemt niet weg dat de drie songs van hoog niveau zijn. Opbouw en uitvoering zijn dik in orde en de bombast wordt niet geschuwd. Vooral van “Revelations Of The Unknown” ben ik danig onder de indruk. Volgende keer iets minder lang sleutelen en wellicht met een volledige band (met drummer!) werken en Confusic doet niet onder voor wat bijvoorbeeld Lion Music uitbrengt.
mij=The Machine: Elektrohasch / Sonic; Confusic: Eigen Beheer
2 reacties